سالی گذشت وکهنه شد وسال جدیدی ازراه رسید امسال من هنگام سال تحویل پیش خانواده ام نبودم وبه جهت نوع شغلم درکنارهمکاران وزارت دارایی بودم . باید بگویم درحالی که چنددهه ازعمرانقلاب میگذرد متاسفانه هنوز تصمیمات سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور برای جمع بندی واعلام تخصیص به دقیقه نود که نه ،به وقت اضافه میکشد وباعث تاسف است که بعدازچنددهه هرسال همین برنامه تکرارمی شود اکثرهمکاران وزارت دارایی بالغ بریک دهه است که از28 یا 29 اسفند تا یکم فروردین درکنارخانواده هایشان نیستند وازاین امر ناراضی هستند.به هرحال همه مادوست داریم شب عید یا لحظه سال تحویل درکنارخانواده هایمان باشیم ودعای سال تحویل راباهم زمزمه کنیم .ازاین بحث بگذریم واقعا باید قدرکارکنان خدوم وزحمتکش این مرزوبوم را بدانیم وسعی کنیم تا میتوانیم به مردم ومملکتمون خدمت کنیم خدمتی صادقانه وبی ریا،خدمت کنیم وافتخارکنیم که خادم مردم هستیم.قدرهم رابدانیم شاید روزی برسد که حسرت همدیگررا بخوریم امسال اولین سالی بود که همکارودوست عزیزم سیدمحمود حسینی دربین ما نیست روحش شاد.

امروز برای گرفتن مدرک تحصیلی به دانشگاه رفته بودم .برایم خیلی جالب بود وقتی که به عنوان هدیه ویادگاری همراه مدرک تحصیلی یک جلد کلام الله مجید هم دادند.بااینکه امروزه درهمه خانه ها لااقل یک یا دوجلد قرآن کریم هست ولی کارزیبا وفرهنگی خیلی جالبی انجام دادند.

 

همیشه وقتی مهمونی ها تموم میشه، حس غریبی دارم.

چه برسه به این دفعه که مهمونی خدا داره تموم میشه.

خدایا خیلی سعی کردم قدر این مهمونی رو بدونم ولی بازم احساس می کنم نتونستم.

یعنی سال بعد هم ما رو دعوت می کنی؟